Nawoord bij het boekje ‘Euritmietherapie helpt’ door Johannes Treuren.

De bijdragen in dit boekje zijn geschreven door patiënten die tussen januari 2007 en juli 2009 in therapeuticum ‘de Rozenhof’ in Zutphen één of meer behandelingen euritmietherapie hebben gevolgd.
Op mijn verzoek hebben zij hun ervaringen op papier gezet. Door hun medewerking werd de uitgave van deze publicatie mogelijk.

Lees meer

Op aanraden van de fysiotherapeut waar we in verband met buikklachten van onze elfjarige zoon heen gingen, hebben we hem na het afronden van de massage behandeling aangemeld voor euritmietherapie. We hadden ontdekt dat hij emoties als het ware ‘vastzet’ in zijn lijf waardoor hij buikpijn kreeg.Het doel van de euritmietherapie was naar onze mening om hem te leren beter bij zichzelf te blijven, beter ‘ik’ te leren zeggen en invloeden van buitenaf niet zo gemakkelijk binnen te laten komen.

Lees meer

Na een traumatische ervaring, waarop ik reageerde met angst- en paniekaanvallen, kwam ik bij mijn huisarts terecht. In eerste instantie schreef hij medicijnen voor. Na een maand, toen de ergste angsten wat gedempt waren, adviseerde hij om met euritmietherapie te beginnen. Euritmie? Ik zag beelden van sierlijk zwevende figuren, omhuld met wijds wapperende sluiers voor me. Heel zacht, soft en zweverig dus. Ik vroeg me af of dit wel iets voor mij was.

Lees meer

Een aantal jaren geleden heb ik een aantal forse hersenbloedingen overleefd. Bloedingen in de kleine hersenen: het regelgebied van onder andere de coördinatie van de motoriek. Ik had en heb geen verlammingen. Iets hapert in mijn linkerhand en mijn linkerbeen. De neus van mijn linkerschoen is altijd het eerst versleten. En waar ik uitgesproken rechtshandig was, ben ik dat nu helemaal. Ik moet oppassen voor een zogenaamde ‘neclect’: mijn linker arm vergeten in te schakelen.

Lees meer